Futbol bir takım oyunudur ve çoğunlukla takım ruhundan, takım kültüründen, yardımlaşmadan, dayanışmadan bahsedilir.
Biz büyük bir aileyiz vs denir…
Çevrenizde bu takımdaşlık ruhuyla hareket eden var mı?
Görebiliyor musunuz?
Varsa da istisnadır.
Çünkü bir takım kaygılar, hırs, ego zamanla takımdaşlık ruhunun önüne geçer. Herhangi birinin herhangi bir konuda artıya geçmesi hazımsızlık sebebidir.
Altyapısı eksik profesyonellerde daha çok görülür. Altyapı onun için önemlidir. Zira Amatör Ruh orada öğrenilir. Orada bir kimlik, bir karakter oluşur ve bu mantaliteyle yetişenlerin sosyal yaşamlarında takımdaşlık ruhuna uygun hareket ettiklerini görmek mümkün olabiliyor.
Biz bu konuda biraz şanslıyız, çünkü Babalar ve Çocukları adıyla kafede, restoranda başlayan halı saha maçlarıyla sona eren her temmuzda herkesin eşiyle çoluk çocuğuyla ailece katıldığı artık gelenekselleşen buluşmalarımız var.
Kimi yurt dışından kimi köyden kimi karşıdan kimi çarşıdan eski pazariçinden geliyor ama hep geliyorlar.
Her geçen yıl topluluk büyüyor.
Bizi bir araya getiren şey Silivrispor geçmişimiz!!!...
Hani o büyük bir aileyiz klişesinin vücut bulmuş hali gibiyiz…
Katılanların hepsi farklı alanlarda kariyer sahibi anılarımızı, keşkelerimizi, bilgilerimizi paylaşıyoruz. İnanılmaz keyifli geçiyor ve halı saha maçıyla final yapıyoruz.
Babalar ve Çocukların karşı karşıya geldiği maçta hanımlar çocukların tarafını tutsa da babalar futbolun bir ayak oyunu olduğunu çok iyi bildikleri için çeşitli ayak oyunlarıyla maçı bir farkla kazanarak geçen yılın rövanşını aldı…
Tabii ki detaya girmeyeceğim ama bu maça damgasını vuran yine Maşalacı oldu. Zafer babaların oğlu çocukların kalecisiydi ve penaltı oldu. Günün anlam ve önemine uygun olsun diye Zafer’e attıralım dedik, Babalar Çocuklar maçında bir baba oğluna penaltı atacaktı. Kameralar dahil her şeyi ayarladık top kaleyi bulsa yetecekti ama Zafer’in babalık duygusu ağır basmış olmalı ki topu direğe vurdurarak dışarı attı.
Kaçan penaltıya sevinilir mi?
Biz hepimiz sevindik.
Böylesi çok daha anlamlı oldu.
Gazozuna maçlarda bile karşımdaki babam olsa tanımam diyenlerden farkımız bu olsa gerek….
